متن روضه دفن ابدان مطهرشهدای کربلا ویژه شب جمعه

متن روضه دفن ابدان مطهر شهدای کربلا ویژۀ شب جمعه

زمانِ دفن شهیدان و سیدالشهداست
سه روز پیکرشان روی خاک کرب و بلاست

بنی اسد متحیر شدند و در ماندند
میان اینهمه جسم بدون سر ماندند

سواری از طرف عرش بر زمین آمد
برایِ دفن پدر، زین العابدین آمد

امام گفت: که من وارث شهیدانم
نشانی همه را خوب خوب میدانم

روی تن شهدای سپاه افتادند
بنی اسد پی آقا به راه افتادند

به روی خاک تنی همچنان پیمبر بود
تن نواده ی زهرا علی اکبر بود

امام گفت که این تن، امام زاده ماست
علی عزیزترین عضو خانواده ی ماست

یکی از این شهدا رَدّی آشنا دارد
میان هر دو کف دست خود حنا دارد

تن یتیم حسن روی خاک افتاده است
امام گفت که این قاسم است و داماد است

رسیده است به مقتل کنارِ عبدالله
و گریه کرد کنار مزارِ عبدالله

نشسته است کنارِ یتیم های حسن
امام سینه زنی میکند بجای حسن

امام آمد و بالای قتلگاه رسید
زمانِ دفن تن چاک چاکِ شاه رسید

“بنی اسد! پدرم در میان گودال است
تنش به زیر سُم اسب رفته پامال است

هنوز داخل گودال نیزه و تیر است
چقدر روی تنش جای زخم شمشیر است

*نزدیک به هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنِ ابی عبدالله زده بودن، ببین چه کردن با بدنِ اربابِ ما، زخم روی زخم میزدن..*

بنی اسد! پدرم تشنه کام جان میداد
چه سخت در وسط ازدحام جان میداد

حسین را ته گودال گیر آوردند
برای دفن تن او حصیر آوردند

امام جسم پدر را درون قبر گذاشت
سر مزار دو رکعت نماز صبر گذاشت

*به هر سختی بود بدن بابا رو رویِ حصیر جمع کرد، اما دیدن آقا مستاصل شده، هی این پا و اون پا میکنه، سئوال کردن آقا چی شده برا چی مُعطل کردید؟ امام زین العابدین فرمودن: توی دینِ ما رسمِ صورتِ مَیّت رو، رو به قبله میذارن، من چیکار کنم با این بدن که سر نداره؟…
چرا؟ آخه خولی سر رو جلو جلو بُرده جایزه اش رو بگیره… دیدن آقا زین العابدین رگهای بریده رو، رو به قبله گذاشت…*

امام رفت بیارد شهیدِ آخر را
امام رفت بیارد علی اصغر را

گذاشت جسمِ علی رابه روی جسم پدر
نوشت اسمِ علی را به روی اسم پدر

خلاصه داشت کنار شهیدها میمرد
تَنِ تمامی اصحاب را به خاک سپرد

هنوز پیکر فرزند فاطمه مانده
تن برادر زینب در علقمه مانده

کنار جسم عمو، مشک آب افتاده
به روی خاک، امید رباب افتاده

ترک ترک شده الماس را تکان ندهید
بنی اسد تنِ عباس را تکان ندهید

در علقمه به عمویم هجوم آوردند
نگاه کن چه به روز عموم آوردند

*اربعین وقتی قافله برگشت کربلا، زین العابدین میگه: دیدم رباب داره از پشتِ نخلها میاد از طرف علقمه، اومد جلو گفت: آقا! ممنونتم، ما نبودیم اون روزی که شما ابدان رو دفن کردید، پسرِ من رو خوب جایی دفن کردید… گفتم: خانوم جان! اشتباه متوجه شدی ، من پسر شمارو علقمه دفن نکردم… دیدم با یه تعجبی داره به من نگاه میکنه، گفت: آقاجان! من همه مزارهارو دیدم، فقط یه مزار کوچیک بود، گفتم: حتما این قبرِ پسرِ منه… گفتم: خانوم جان! من علی اصغررو روی سینه ی بابام دفن کردم، اما اون قبر کوچکی که دیدی اون قبرِ عموم عباس بود…*

مزارت عشق را بی تاب كرده
فلك را بنده ی سرداب كرده

گواهی می دهد این قبر كوچك
كه مَردی را خجالت آب كرده

*حالا زین العابدین میخواد رویِ بدنها خاک بریزه، اما مگه دلش میاد، میخواد بدنِ بابارو زیر خاک کنه، آروم آروم اشک میریزه، بنی اسد هم کمک میکنن، بدن رو که خاک کرد، دیدن داره رویِ قبر مینویسه با انگشتِ اشاره: “هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ ابيطالِب، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشانا” بابام رو تشنه کشتن… بلند بگو:حسین…