اشعار استاد زارع شیرازی وفات حضرت زینب (س) ۱۳۹۹

شعر سروده استاد زارع شیرازی مدح حضرت زینب سلام الله علیها
در پیِ یار …شکستم.. دل و دلبر دادم
سرِ خود بر سرِ تقدیرِ غمم بنهادم
چشم در چشمِ حسین .دیده ی خود وا کردم
تا ابد عشق. به دل..دورِ حسین میگردم
کربلا رفتم و همراه حسینم بودم
روح بر عشق عیان. از ته دل…افزودم
زینبم من بخدا صد سرِ بی تن دیدم
شهدا مثلِ گلِ پرپرِ بی تن دیدم
اربا اربا بدن پاکِ علی اکبر بود
و چه خونین شده آن حنجره ی اصغر بود
بدن قاسم و عباس چه گلزاری داشت
نجمه دور بدنش ناله و صد زاری داشت
کوفه و شام فقط زجر .به زجرم دادند
شامیان دور همین قافله ی غم شادند
کف زنانند زنان. دخترکان رقصانند
ز تعجب .همه ی این اُسَرا حیرانند
سنگ بر روی و تنم خورد منم زینب تو
بر سر و بر بدنم خورد منم زینب تو
و رقیه که به هنگامه ی دیدارت بود
بین ویرانه ی این شام چه غمدارت بود
سر تو بود و رقیه . دلِ من بود و خراب
ناگهان آن تن بی جان و همین قلب کباب
با همین دست .. حسین جان ..کفنش کردم من
قطره ی اشک . نثار بدنش کردم من
بخدا زارع شیراز . صداقت دارد
عمه ام زینب کبراست که طاقت دارد
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.