اشعار استقبال از ماه محرم سال ۱۴۰۱

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

با ذکر یاحسین دمادم گریستم
یک سال در فراقِ محرّم ‌گریستم

با گریه بر تو ، توبه آدم قبول شد
من هم شبیه حضرت آدم گریستم

بارِ گناه ، برکتِ چشم مرا گرفت
شرمنده در مصیبت تو کم گریستم

شکر خدا که چشم و سرم وقف روضه شد
هم بر سرم ‌زدم ز غمت ، هم گریستم

مُردم به پای خط به خط مقتلت حسین
از بس که با “لُهوف” و “مُقَرّم” گریستم

شاعر:عاصی خراسانی ، علی مقدم

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

“ای اجل صبر نما تا به محرم برسم”
تا دگر بار به غمخانه و ماتم برسم

عطری از کوی حسین باد صبا آورده
بر دل راه زدم تا که به پرچم برسم

غم او چون به دل افتد همه هستی ببرد
کاش می شد که به این سیل دمادم برسم

از غمش کار جهان درهم و من می خواهم
تا به این شورش پیوسته عالم برسم

چون گدایت شده ام فخر دو عالم این است
بر سر خوان غم و روزی اعظم برسم

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
مجلس سوگ تو را کاش که هر دم برسم

گوشه ای مادح پیر از سر غم می خواند
می ‌شود بار دگر تا به محرم برسم؟

شاعر:رجبی کاشانی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

بودست از ازل به تنم رخت ماتمت
تا روز حشر سينه زنم زير پرچمت

ذكر “حسين”، روز و شب و ماه و سال ماست
ما زنده ايم با دم عيسى بن مريمت

از تو سرودن آبروی شاعران توست
مداح گشته پیر ز سنگینی غمت

عالَم چکیده ای ز یَم کربلای توست
دریای اشک عالمیان هست از نمَت

مردانِ جنگ، از علَمت چشم میزنند
شیران فراری اند ز خطّ مقدّمت

تاریخ هرچه دیده مصیبت به عمر خویش
بازیچه ایست پیش عزای محرّمت

شاعر:مهدی فخار شاکری

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

چه هیئتی ست تو را زیر این کبود مسقف
که ماه هم شده با قد خم به روضه مشرف

اقامه ی غم تو بندِ ماه نیست که عمری
شده ست کعبه به پوشیدن سیاه مکلف

فدای ماتم نام حسینِ در پس تکرار
هرآنچه شعر مقفی، هرآنچه شعر مردف

“تو را بخاطر دِرهم چه دَرهمت”…چه بگویم
که بیت بیت مرا سوخت این جناسِ محرف

میان روضه به یاد رباب و داغ تو هرشب
به سینه میزنم و میرود قرار من از کف

دعای خیر تو پشت تمام گریه کنان است
فإنّ رحمةَ رَبّی لِمَن بکی لک فی الطّف

شاعر:مسعود یوسف پور

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

از من بی خانمان آلوده تر داری حسین؟
یا که از حال خراب من خبر داری حسین؟

کام تلخی دارم از بس که اسیرم سیدی
برمذاق تلخ من شهد شکر داری حسین

گرچه قلبم را گرفته هرکس و هرناکسی
گاه گاهی از دل زارم گذر داری حسین

روضه هایت حال و روزم را دگرگون می کند
داغ جانکاهی تو در بین جگر داری حسین

لحظه مردن سرم را روی دامانت گذار
مطمئنم که هوای محتضر داری حسین

نیستم حر و پشیمان آمدم من را ببخش
در میان کل عالم تو اثر داری حسین

پاسخ گرمی بده بر این سوال نوکرت..
از من بی خانمان آلوده تر داری حسین؟

شاعر:محسن راحت حق

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

از هرچه به جُز سیرِ الی الله حذر کرد
خونی که درآینده ی ده نسل اثر کرد

او صحبت حق بود که در گوشِ زمان خواند
با تیغِ کلامش همه را زیر وزِبَر کرد

از کَثرتِ کُفران نهراسید و به میدان
با لشگر هفتاد و دو تا،کارِ دِگر کرد

شیطان هدفش بود مُکَدَّر کند او را
غافل شد و آن آینه را آینه تر کرد

جا دارد اگر روضه ی مکشوف بخوانیم
آنجا که تماشای بَدن های پسر کرد

شد باعث سو سو زدن شعله ی خورشید
ظلمی که خسوف آمد و در حق قمر کرد

لبهایِ ترک خورده ی حاجیِ حرم را
با تیر و کمان اَبرهه مهمان سه پَر کرد

گودال سرافکنده ترین جای زمین شد
چون فاطمه را گریه کن روضه ی سر کرد

تاریخ به تصویر کشیده است که شاهی
بر نیزه ی غربت،چه غریبانه سفر کرد

ای شعر ازین بیش به آتش مکشانم
با ریشه ی صبرم سخنت کار تبر کرد

صد سال دگر هم برود باز همین است
بی جامِ غم او نشود عُمر به سر کرد

این سلسه ی عشق عجب منشاءِ سود است
هرکس که در این حلقه نیفتاد ضرر کرد

شاعر:محمدحسن جنتی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

چشمم به پرچم خیره مانده بیقراری میکنم
دارم برای نوکری لحظه شماری میکنم

یا سینه زن، یا گریه کن، یا چای ریزِ هیئتم
در روضه ات هر سال با إذن تو کاری میکنم

یا سیدالمظلوم؛ آقاجان! محرّم لازمم
هر شب اگر از چشم هایم اشک، جاری میکنم

با معصیت های جدیدی آمدم! امّا ببین-
با نیّت توبه برایت سوگواری میکنم

اربابِ خوبم! بیشتر از پیش تحویلم بگیر
چون بیشتر از پیش احساس ِ «نداری» میکنم

شال عزایت را به شعرم میکشم با یک سلام
جان میدهم با بغض، مرثیه نگاری میکنم

پای لهوفِ تو؛ چه بیتابانه میگویم حسین(ع)
گریه برای تکّه تکّه زخم ِ کاری میکنم

مقتل از آنجا که به نصبِ نعل تازه میرسد
بر صورت و سر میزنم! بد بیقراری میکنم!

شاعر:مرضیه عاطفی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

نام حسین بردم و عالم صفا گرفت
از خانه‌ی کریم، سلیمان بها گرفت

منت گذاشت بر سر نوکر که در ازل
خاک اضافه ای صله داد و گدا گرفت

ما را علی برای حسینش خریده است
شکر خدا که دست گدا، آشنا گرفت

گرچه برای عشق تو مَحرم نبوده ایم
از مرهم نگاه تو دل ها شفا گرفت

مولا به محضرت کم ما و کرامتت
شاید شد و ز مرحمتت کربلا گرفت

حالا که صحبت از حرم و کربلا شده
قلبم به یاد کشته‌ی دشت بلا گرفت

از ساعتی که جسم حسین ناتوان شد
چشمش میان گودی و خیمه خطا گرفت

گرگان به نیت حرم و غارت آمدند
چشم حرام خیمه‌ی خون خدا گرفت

حال مخدرات حرم بی قرار شد
دور و بر خیام حسین بی حیا گرفت

گودال و خیمه و طپش قلب کودکان
زینب میان گودی و خیمه عزا گرفت

“وَ الشِّمْرُ جالِسٌ” دل زینب کباب شد
خنجر حیا نکرد سر او از قفا گرفت

شاعر:رضا ملایی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

چون مُبتَلات گشت دَوا را خریده است
با ذِکر نامتان، شَفا را خریده است

هرآنکه از ضَمیرِ دلش “یا حسین” گفت
با “یا حسین” لطف خدا را خریده است

خوشبخت کودکی که به عشقِ مُحَرّمَت
پیراهنِ عَزای شما را خریده است

با پول های قُلِّکِ خود او کَتیبه ای
با طرح و نقشِ کرب و بلا را خریده است

ارباب ما همیشه رئوف است و مهربان
در بین روضه تَک تَکِ ما را خریده است

شاعر:محسن زعفرانیه

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

مرا در عالم ذَر حضرت مادر سوا کرده
برایم آبرودار، آبرویی دست و پا کرده

کنیز روضه‌ات می‌خواست من هم نوکرت باشم
دعای مادرت حاجات مادر را روا کرده

شبیه طبل تو خالی؛ نه طبل روضه‌های تو
منم آن پوچی مطلق که عمری ادعا کرده

صدایت می‌زنم با بغض، مثل «کودکی‌هایم»
که در بازار غربت دست مادر را رها کرده

به تو امّید دارم مثل آن من، آن پسربچه
که هر باری زمین افتاده بابا را صدا کرده

دلم قیمت گرفته با شکستن، مثل آن قلّک
که هر چه داشت را خرج عزادارِ شما کرده

فقیرم؛ آن فقیری که غنی‌تر از سلاطین است
خدا خیرش دهد هرکس مرا اینجا گدا کرده

شبم روز است، با عکسی که از دیوار می‌تابد
خدا رحمت کند هر کس که گنبد را طلا کرده

کبوتر نیستم اما فقط یک آرزو دارم
کلاغ قصه‌ی غربت، هوای کربلا کرده

شاعر:رضا قاسمی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

باز این چه شورش است كه در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است‏

باز این چه رستخیز عظیم است كز زمین
بى نفح صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از كجا كزو
كار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع مى‏كند از مغرب آفتاب
كاشوب در تمامى ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست‏
این رستخیز عام كه نامش محرم است

در بارگاه قدس كه جاى ملال نیست
سرهاى قدسیان همه بر زانوى غم است

جن و ملك بر آدمیان نوحه مى‏كنند
گویا عزاى اشرف اولاد آدم است‏

شاعر:محتشم کاشانی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

ای چاره ساز مردم عالم حسین جان
آرام قلب‌های پر از غم حسین جان

باب نجات مردم درمانده از گناه
شرط قبول توبه ی آدم حسین جان

خواندیم آیه آیه غمت را و سوختیم
تفسیر سرخ سوره ی مریم حسین جان

فرصت کم است روزی چشم مرا بده
آقای گریه های دمادم حسین جان

جان تمام مرثیه خوانان فدای تو
ای شور روضه های محرم حسین جان

در پای روضه های تو جان نذر کوچکی است
ما را ببخش بابت این کم حسین جان

افتاده ای میانه ی گودال روی خاک
تسبیح دانه دانه ی درهم حسین جان

بر روی نیزه های غریبی چه می کنی
خورشید نسل های مکرم حسین جان

شاعر:حسن شیرزاد

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

همیشه عرشِ خدا گرمِ اختلاطش بود
فرشته تشنه ی یک جرعه ارتباطش بود

به جز نگاهِ حسینش پی چه بود؟ بهشت؟!
بهشت باغچه ی کوچکِ حیاطش بود

همیشه “حمد” به لب داشت، مَدّ نام حسین
در امتداد دو تا واژه ی صراطش بود

اگر کنار برادر تبسّمی هم داشت
هزار بغضِ زبان بسته در نشاطش بود

نخواست جان بدهد تا علم به دوشش هست
اگر شکست سرش، حکمِ احتیاطش بود

کریمه بود ولی از شما چه پنهان که
پس از حسین فقط آه در بساطش بود…

شاعر:مسعود یوسف پور

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

تا ابد من زیر دین مادرت هستم حسین
لطف زهرا بوده الآن نوکرت هستم حسین

نوکرت عباس باشد،میکنم این اعتراف
نوکرت نه ، من سیاهی لشگرت هستم حسین

مستی مِی میپرد آخر ز جان مِیگسار
من همیشه مست جام کوثرت هستم حسین

هرکسی را عشق لیلایی به صحرا میکشد
من که سرگردان کوی اکبرت هستم حسین

روسیاهم خوب میدانم ولی ردم مکن
از طفولیت گدای این درت هستم حسین

از همان اول مرا مادر سپرده بر شما
از همان روزاست که دوروبرت هستم حسین

با چه حالی بر در خیمه رسیدی از فرات
اشک ریزِ آن وداع آخرت هستم حسین

من نمیفهمم چه شد بر جسم تو در قتلگاه
دائماً در فکر رأس و پیکرت هستم حسین

خنجر کندی شنیدم ذبح را دشوار کرد
اشک ریزِ پاره های حنجرت هستم حسین

زینبت که پیر شد آنجا به روی تل،ولی من
به فکر زخم گوش دخترت هستم حسین

من به دنیا آمدم تا اشک ریزم در غمت
“زائری” با دست خالی بردرت هستم حسین

شاعر:رامین برومند

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

مکروه اگر بر دیگران بر ما ثواب ست
پیراهنم مشکی ست اما آفتاب ست

در وقت غم این جا نمازم باز گردد
در ماه غم مثل دلم در پیچ وتاب ست

زهرا خودش ما را ملبّس می کند پس
بر سینهٔ دیوانه ، حکمِ انتصاب ست

آنقدر خوش بو می کند پوسیده ها را
آنقدر که مدهوش عطرش هم گلاب ست

چون صورتی که می شود خاکی ، محرم
عمریست با رنگ غم خود در خضاب ست

جوشن کبیرِ ما لباسِ مشکی ماست
هرکس به تن پوشید ذکرش مستجاب ست

یادآور روضه ست ، یادِ شاه عریان
در بازگوییِ مقاتل خود کتاب ست

عریان و خونین داشت بر لبها دعا را
آقای ما پوشاند ، زشتی های ما را

شاعر:حامد آقایی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

روز ازل که قصه ی عشق تو پا گرفت
دل خون‌شد و بهانه ی کرببلا گرفت

نان حلال و شیر پر از اشک مادرم
این گونه بود در دلم این عشق جا گرفت

یک قطره اشک موجب دریای رحمت است
وقتی که دل ز ماتم خون خدا گرفت

اعجاز میکند به خدا ذکر «یا حسین»
هر جا که عاشق تو به یادت نوا گرفت

«باز این چه شورش است که در خلق عالم است»
باز آمده محرم و باید عزا گرفت

با اذن مادر تو سیه پوش می شوم
این مهر مادری است که دست مرا گرفت

یاد تمام پیر غلامان به خیر باد
این روضه ها به همت آنان بقا گرفت

شد موسفید هر که در خانه ی شما
امضای نوکری ز شه لافتی گرفت

سر میزند به رسم وفا شاه تشنه لب
هر جا که رنگ روضه و‌اشک و بکا گرفت

پروانه های گلشن هیئت ملائکند
وقتی ز شمع یاد شهیدان صفا گرفت

ای لاله ی خزان شده از زخم تیغ ها
باید سراغ آن سر و تن را جدا گرفت

پشت زمین ز پیکر بر خاک تو شکست
قلب زمان از آن سر بر نیزه ها گرفت

شاعر:سعید نسیمی

___________________________________________________________

شعر استقبال از محرم و مناجات با امام حسین (ع)

چه کربلا ست که آدم به هوش می آید
هنوز ناله زینب به گوش می آید

چه کربلاست کز آن بوی سیب می آید
صدای ناله ی مردی غریب می آید

چه کربلاست کز او بوی مشک می آید
هنوز ناله زلب های خشک می آید

چه کربلاست که بوی گلاب می آید
صدای گریه طفل رباب می آید

چه کربلاست که بوی عبیر می آید
صدای کودک نا خورده شیر می آید

چه کربلاست که بانگ صفیر می آید
هنوز ناله طفل صغیر می آید

چه کربلاست از آن ناله ی رباب آید
صدای ناله لالایی علی بخواب آید

جواب طفلک ششماه داده شد باتیر
عد و به تیر جفا داده بود اورا شیر

چرا نگفته کسی آب مهر مادر اوست
برای چیست که عطشان علی اصغر اوست

چه کربلاست که سقای آن شده بیدست
عدو زکینه سرش با عمود کین بشکست

چه کربلاست که آبش به قیمت جان است
به گوش جان همه جا ناله های طفلان است

مگر به کرببلا آب قیمت جان است
چرا نگفته کسی این حسین مهمان است

چرا به تشنه لبان هیچ کس جواب نداد
به کام تشنه شان یک دو جرعه آب نداد

چه کربلاست علی اکبر اربا اربا شد
شهید کینه به پیش دو چشم بابا شد

چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند
فلک به ناله ملک در خروش می آید

شاعر:استاد علی انسانی