اشعار ایام عزاداری آخر ماه صفر سال ۱۴۰۲

متن شعر وداع محرم و صفر

حال ما با تو تا که بهتر شد..
خبر آمد که روز آخر شد

این دوماهه چقدر خوش بودیم..
زود این روزهای خوش سر شد

من دلم باز گریه میخواهد
کم برای تو دیده ام تر شد

پیرهن مشکی مرا بردار
این لباس آبروی نوکر شد

از شب اول محرم بود..
حال من حال و روز دیگر شد

نفسم زیر خیمه ذکر شد و..
اشک من زیر خیمه کوثر شد

گفتم از غصه ی تو جان بدهم…
حیف جور دگر مقدّر شد

خوب و بد دیده ای حلالم کن!
عفو کن خاطرت مکدر شد

کربلا رفتنم که جور نشد
یک دعا کن تو،شاید آخر شد

شاعر:سید پوریا هاشمی

___________________________________________________

متن شعر وداع محرم و صفر

عاشق اگرچه دردِ بلا را کشیده‌است
کارش ولی شبی به مداوا کشیده‌است

یوسف اگر چه رفت به زندانِ حُسنِ خویش
سخت است غصه‌ای که زلیخا کشیده‌است

فردا شرابِ وصل نصیبش شود مدام
هر عاشقی که غربت دنیا کشیده‌است

این اشکِ چشم جار زد آخر که عاشقیم
پنهان نشد غمی  که دلِ ما کشیده‌است

هرشب حرم دوباره حرم باز هم حرم
ما را ببین حسین کجاها کشیده‌است

راحت نبود آمدن ما به روضه‌ها
“خیلی حسین زحمت ما را کشیده‌است”

ممنون گریه‌ایم که در این دو روزِ عمر
ما را کنار سفره‌ی زهرا کشیده‌است

شرمنده‌ایم اینکه نمردیم و زنده‌ایم
شب رفت و عمرِ شمع به فردا کشیده‌است

کُنجِ خرابه با سرِ انگشت دخترت
نقاشی تو را لب دریا کشیده‌است

بر روی خاک ، پیشِ علی‌اکبر و عمو
خود را به روی دامن بابا کشیده است…

شاعر:حسن لطفی