اشعار وداع با ماه مبارک رمضان سال ۱۴۰۱

شعر وداع با ماه رمضان

خداحافظ ای ماه خوب دلم
خداحافظ ای آبرویِ گِلم

مرا برده ایی تا کنار خدا
خداحافظ ای کعبهٔ حاصلم

گرسنه ولی غرق نعمت شدیم
خداحافظ ای سفرهٔ کاملم

تو نور خدا را نشان می دهی
ولی حائلم حائلم حائلم

تو ماهِ بلندی بلندی بلند
من آن ذرهٔ ناقص و نازلم

بدونِ تولای مولا علی
به حق بندگیِ به کل باطلم

اجازه ندارد به یأس این دلم
که شد با حسن لطف حق شاملم

خروجم نکردی تو از شهر خود
که با اشک بر بی کفن داخلم

محرم که شد از تو خواهم گرفت
بماند امانت کنارت دلم

شاعر:حامد آقایی

________________________________________________

شعر وداع با ماه رمضان

شوّال اگر نشد به محرّم حساب کن
این روسیاه را بخر ، آدم حساب کن

یک عمر گفته ام به همه نان خور توام
فطر آمده ، زکات مرا هم حساب کن

اشکم چکیده در غم تو صبح و ظهر و شام
این چشمه کوچک است تو زمزم حساب کن

یا ایهاالعزیز گناهم اگر زیاد
با عفو خود گناه مرا کم حساب کن

صف بسته اند خیل طلبکارهای من
تو ضامنم شدی خودت از دم حساب کن

یک اربعین مسافر تو می شوم حسین!
با اینکه روسیاه می آیم ، حساب کن

خوبان عالم اند همه زیر سایه ات
من را دخیلِ سایه ی پرچم حساب کن

شاعر:محسن ناصحی

________________________________________________

شعر وداع با ماه رمضان

روبه پایان مے رود این روز و شب ها حیف حیف
مانده ام در گوشه اے تنهاے تنها حیف حیف

مضطرب هستم که بخشیده شدم اے مهربان!!
گرنبخشی..میشوم رسواے رسوا حیف حیف

کاش مے شد لحظه ها را قدر مے دانستم خدا
لحظه ها طے شد،شدم مغبونِ دنیا حیف حیف

ماهِ تو یارب..چه ماهے بود ماهِ مغفرت ..
رفت ازدستانِ من این ماهِ زیبا حیف حیف

توبه کردم ..می پذیرےتوبه هاے ناقصم..
دائمااےکاشمے گفتم خدایا حیف حیف

خسته ام از خویشتن از سستے و از التهاب
واے از بے حالے ام اے حیّ یکتا حیف حیف

من براے فاطمه ناله زدم شب هاے قدر
کے نگاهم مے کنے خلاّق ِ والا حیف حیف

شاعر:محسن راحت حق

________________________________________________

شعر وداع با ماه رمضان

به پایان آمداین ماه وعبادت همچنان باقیست
دوباره من تهیدستم ندامت همچنان باقیست
اگر چه سفره ی ماه مبارک جمع می گردد
در توبه ولی بازست ، اجابت همچنان باقیست

شاعر: سید حسین میرعمادی