شعر حضرت رقیه (س) سروده استاد زارع شیرازی ۵ صفر ۱۴۰۱

متن شعر شهادت حضرت رقیه (س)

یک تن زخمی ز ضرب تازیانه مال من
یک سر ببریده بر نی ها روانه مال تو

یک رخ نیلی ز ضرب سیلی کین. مال من
صورتی مجروح از عاشور خونین مال تو

ضربت زجر لعین بر روی نازم مال من
حالت چشمان من وقت نیازم مال تو

عمر من‌باشد سه سال و طاقتی بهرم نماند
حضرت بابا عدویت این تنم‌را میکشاند

من کتکها خورده ام وقتی صدا کردم عمو
زجر میزد بر تنم من هم ندا کردم عمو

حضرت بابا شبیه مادرت زهرا شدم
من سه ساله بودم و اواره در صحرا شدم

عمه ام زینب مرا اغوش میگیرد پدر
از غم من اخرش این عمه میمیرد پدر

من سر بابا بغل کردم میان این خراب
قبر من اینجا شود بین جهان این خراب

عمه ام قبر مرا اینجا به گریه می کند
زینب کبری به اشک و سوز و مویه میکند

این تن مجروح من .نیلی مثال فاطمه ست
صورت نازم پدر مثل جمال فاطمه ست

روضه ام آتش زند تا روز محشر بر قلوب
من بهمراه تو آیم عمر من کرده غروب

اشک . پر شد بین چشمم تا سرت دیدم پدر
لحظه مرگم به دیده . مادرت دیدم پدر

هیچ بر دنیا .نماند جز ولایت یا حسین
از دل نورانی ات بنما عنایت یاحسین

زارع شیراز. گریانست بر این روضه ها
محو عشق و روی جانانست در این روضه ها

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی