شعر شهادت امام جواد (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۹ تیر ۱۴۰۱

متن شعر شهادت امام جواد (ع)

جگرش سوخت در آن حجره و بس. یاری نیست
خانه اش هست ولی محرمِ اسراری نیست

یک جوادِ بن رضا هست در آن حجره ی غم
حجّتِ پاکِ خدا هست در آن حجره ی غم

دست و پامیزند و صوت و نوا می آید
یاد آن العطش و کرببلا می اید

گفت من تشنه ام ای همسرِ کافر . آبی
جگرم سوخت از این زهر. بیاور آبی

هرچه فریاد زد از غصه . کسی نیست که نیست
بین ان خانه ی غم. همنفسی نیست که نیست

آن لعینه .به کنیزان همگی امرنمود
کف زنید هلهله .فریاد ازین عمق وجود

نشنود تا که کسی. صوت غم و فریادش
تا بسوزد ز همین زهر. همه. بنیادش

اخرش . یک تنِ جان داده بر آن بام افتاد
بدن حضرت آقاست چه آرام افتاد

کفتران . بال گشودند مبادا خورشید
نورش آزار رسانَد به تنِ عشقِ فرید

لیک در کرببلا جسم حسینت بر خاک
بدنش زخمی و مجروح ز سرنیزه . چه چاک

زیرِ خورشید .تنِ بی سرِ ارباب. حسین
و چه عریان . بدنِ بی سرِ ارباب حسین

بس کن ای زارع شیراز. غمش بسیارست
دلِ نوکر به مثالِ بدنِ دلدار ست

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی