شعر شهادت حضرت مسلم (ع) سروده استاد زارع شیرازی عرفه ۱۴۰۱

متن شعر شهادت حضرت مسلم (ع)

من تنها و همین شهر که‌ تنهایم کرد
دلم اواره بر این کوچه ی غمهایم کرد

من. سفیر توام و بیکس و بی یار شدم
بین این مردمِ صد چهره . گرفتار شدم

چه غریبانه . برای تو چه گریان شده ام
در غمت صاحب یک سینه ی سوزان شده ام

روز با من همگی عهد ولایت بستند
شب بوالله . در خانه برویم بستند

بین این کوچه نشستم ز غمت گریانم
تک و تنهام فدای توام ای جانانم

گر که گریان شده دیده . ز غمت گشته. حسین
مسلمت بهر تو اینجا شده سرگشته .حسین

جان من. کوفه نیا. نیزه برایت دارند
قلبشان دشمنی ی دینِ خدایت دارند

فکر کرده ست بر این کرب و بلایت. خولی
تیزمیکرد سرِ نیزه برایت خولی

وای . بر نیزه شود راسِ علی اکبر تو
حرمله .تیر زند حنجره ی اصغر تو

تو نیا کوفه که اینجا همگی نامردند
شامگاهان .همگی پشت به مسلم کردند

خواهرت راه اسیری برود زینب تو
دخترت اشک بریزد ز غم و در تب تو

پای پُر ابله هم سهم به دُردانه شود
زینبت. شام بلا. ساکنِ ویرانه شود

تازیانه بشود قسمت کلثوم و رباب
قلبِ عالم ز غمِ روضه ی تو هست کباب

دستِ عباس. جدا میشود از تن . آقا
خون شود قامتِ پاکِ تو به گلشن . آقا

چه بگویم که چه بر اهل و عیالت برود
چه مصیبت به سر و نقش جمالت برود

سرِ تو روی نی و گریه ی زینب .جاری
زخم برقلب عزیزان تو گردد کاری

ای تن و جانم ازین داغ. فدایت ارباب
من به قربان تو در عشق و هوایت ارباب

روضه زارع شیراز.پر از آلام است
با ولای تو حسین جان. دل من آرام است

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی