شعر شهادت امام علی (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۲ فروردین ۱۴۰۴

متن شعر شهادت امام علی (ع)
در شب غربت آقام علی بنویسم
ز دل تربت آقام علی بنویسم
چه گذشت از غم دوران به دلت یا مولا
فاطمه . روضه هجران به دلت یا مولا
وای . شمشیر به فرق سرت آقا زده است
زخم بر فرق سر وپیکرت آقا زده است
خون به محراب شد و کل بدن . خونین است
سر آن سرور عالم که ز خون . رنگین است
روضه اش روضه ی محراب نباشد دنیا
و همین مرثیه با روضه ی بی تاب نباشد دنیا
حضرتش مرد همانجا که نگارش افتاد
فاطمه دخت نبی دار و ندارش افتاد
محسنش سقط شد و پهلوی زهرا بشکست
با غلافی ز عدو بازوی زهرا بشکست
دومی زد لگد و در روی کوثر افتاد
بخداوند قسم هستی ی حیدر افتاد
داده جان . حضرت حیدر بهمان کوچه ی غم
مقتل دخت پیمبر بهمان کوچه ی غم
چه بگویم ز غم درد دلش یا الله
ز همان آه غم سرد دلش یا الله
گاه با نخل و نخیلش غم دل را گفته
گاه با داغ رحیلش غم دل را گفته
گاه با چاه . ز صد غصه ی قلبش گوید
گاه در کوچه بدنبال عزیزش جوید
حتما از عرش . ندایی به دلش سر زده است
یا که از جنت حق . فاطمه اش آمده است
گفت آن سرور دین . فزت و رب العبه
گفت آن حبل متین . فزت و رب الکعبه
یعنی از مردم این دهر چنان خسته شدم
کز همه ظالم و از ظلم چه بشکسته شدم
میروم دیدن زهرای عزیزم یا رب
من و بشنیدن زهرای عزیزم یا رب
شعر این زارع شیراز و بصد عشق عیان
از ارادت به علی سرور و مولای جهان
لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی در تلگرام