دودمه شب عاشورا امام حسین علیه‌السلام

جان فدایِ صوت قرآنَت بخوان قرآن حسین ۲
جان سَنه گوربان حسین ۲
عصرِ فردا پایِ نی می‌خوانم اَلرّحمان حسین ۲
جان سنه گوربان حسین ۲

________________________________________________

نوحه زمینه شب و روز عاشورا امام حسین (ع)

امشب کنارِ زینب عصرِ فردا زیرِ سُمِ مرکب
باور نمی‌کنم که می‌شه بدنِ تو نامرتّب

تو رو می‌زنه لشکر
پیش چشمایِ خواهر
فرقةٌباالسّیوفُ فرقةٌباالعصا وُ باالحجر

امان از دل زینب/۴/

داداش نگو از فراق الهی که‌صدسال زنده باشی
می‌میره زینبِ تو اگه ببینه از هم می‌پاشی

سخته برای زینب
داغِ تو رو ببینه
کاشکی بمیره قبل از اینکه بشینه ظالم روسینه

امان….

آقا دوست دارم یه بار پدرمو کربلا ببرم
آقا خوبه رو شونه‌َم بیارم مادرمو به حرم

صلَّ اللهُ علیکَ….
وسیلةالسُّعدا
آخر روضه‌هایِ تو منو می‌رسونه به شهدا

نعمَ الامیری حسین ۴

عصر عاشورا:

دارم چیا می‌بینم چه خبره تو گودالِ بلا
خواهر بمیره برات جون می‌کَنی‌ می‌زنی دست‌وپا

خنجر گذاشته رویِ….
حنجرِ تو دشمنت
چشمِ هیز گرگایِ صحرا خیره شد به پیراهنت

امان…

مادر داره می بینه وَالشِّمرُ جالسٌ علیٰ صدرِه
زیرِ سُمِ مَرکبا خدا آیاتِ سوره‌یِ قدره

خنجر پسِ سره و….
دلواپسه خواهری
بی‌قرارِ روضه‌یِ آتیشِ کین و پرِ معجری

امان……

________________________________________________

نوحه زمینه شب و روز عاشورا امام حسین (ع)

سیدناالمَهموم سیدناالعریان
سیدناالمظلوم سیدناالعطشان

حسین ثارالله یا اباعبدالله/۴/

(شب عاشورا )

شب شبِ قرآن و…
شب مناجاته
شب شبِ دلشوره‌یِ….
عمّه‌یِ ساداته

دلواپسِ یار و….
دلواپسِ حنجر
ظالم نذار پاتو
رو سینه‌یِ دلبر

نشست رو سینه مادرش می‌بینه
تنش می لرزه سر می‌ره بر نیزه

حسین…

سینه‌یِ آقامون
امشب چه سنگینه
ما شنیدیم امّا
اون داره می‌بینه

یه گوشه‌یِ گودال
کنارِ مادر بود
وقتی که چنگِ گرگ
تو گیسویِ سر بود

آقا شرمنده جدِّت ذِبح شد زنده

حسین…..

(عصر عاشورا)

این رفتنت داره
بویِ فراق و غم
به جز سرت چیزی…
بر نمی‌گرده حرم

با تو وداع کردن
خیلی غم‌انگیزه
سهمِ گلویِ تو
خنجرِ خونریزه

حسین ای بی‌سر با کی میرم سفر

حسین ثارالله یا اباعبدالله/۴/

دل محبّان را
خودت خدایی کن
این اربعین ما را
کرب‌و‌بلایی کن

دست مارو بگذار
دست علمدار ُو…
سینه‌زنِ سقّا
امام رضایی کن

حسین دلدارم خیلی دوست دارم

حسین….

________________________________________________

شور گودال امام حسین علیه‌السلام

رَیّانِ ابنِ شَبیب….
پیچیده بویِ سیب تو قتلگاه
رَیّانِ ابنِ شَبیب….
میگه اَمَّن یُجیب خواهرِ شاه

چی سرش اومد گلِ خواهر شده پرپر
چی سرش اومد چقدر ضربه زده خنجر
چی سرش اومد شده پاره رگهایِ سر

ای وای ای وای ای وای ۴

رَیّانِ ابنِ شَبیب….
وای از شیب‌ُالخضیب وای از گودال
رَیّانِ ابنِ شَبیب….
وای از خَدُّ التّریب جسمِ پامال

چی سرش اومد رویِ سینه کی می‌شینه
چی سرش اومد خدا چکمه چه سنگینه
چی سرش اومد داره زینب چی می‌بینه

ای وای….

رَیّانِ ابنِ شَبیب….
تنها مونده غریب سخته روضه
رَیّانِ ابنِ شَبیب….
می‌زد یه نانجیب با سرنیزه

این آخر روضه‌َست تهِ گودال تنِ پامال
حرامی تو خیمه‌َست خدا لرزید تنِ اطفال
پر شده اینجا دست تویِ جنجال پر از خلخال

ای وای……

________________________________________________

نوحه واحد شب عاشورا امام حسین علیه‌السلام

آه
راسته که می‌گن شنیدن ….
کِی بُود مانند دیدن
واسه زینبِت عذابه
حتّی حرفِ سر بریدن

آه
حتّی حرفشم عجیبه
زنده باشه بی‌تو زینب
چه برسه که ببینه
رو تنِت می‌تازه مَرکب

یه کمی قرآن بخون تا….
دلِ من آروم بگیره
خدا اون روزُو نیاره
نباشی زینب می‌میره

علی اکبر ُو اباالفضل
مسلم و عون و حبیب و…
با پسرهامو سپرت کن
نبینم شیب‌ُالخضیبو

ای امان از دل زینب/۴/

آه
چی داری می‌گی به شمشیر
شعرِ تو کرده منُو پیر
اُف به دنیا که امامُو
می‌کشه اونم با تکبیر

آه
فردا صبح داداش اباالفضل
پاشو تو رکاب می‌ذاره
لشکر و می‌پاشه از هم
آب واسه رباب می‌آره

یکی از شمشیر زنایِ….
با وفای تو زهیره
قاسمت رجز می‌خونه
لعن اللهُ مغیره

اگه منزلِ سرِ تو
نیزه و تنور و دیره
هر کی پایِ روضه دق کرد
داداش عاقبت‌به‌خیره

ای امان…

 

دودمه تاسوعا حضرت عبّاس علیه‌السلام

می‌شود دردم دَوا هرجا که صحبت ازشماست ۲
روضه‌اَت دارُالشّفاست۲
تو علمداری عَلم بر شانه‌هایِ مرتضاست ۲
روضه‌اَت دارالشّفاست ۲

________________________________________________

زمزمه (شور) تاسوعا حضرت عبّاس علیه‌السلام

چی سرت آوُردن
گرگایِ این صحرا
چشمات پُر از خونه
دستات رویِ خاکا

چی سرم آوُردن
شکسته پشتم آه
مشکِ تو رو دیدم
پاره میونِ راه

اِنْکَسَرَ ظَهْری/۴/

چی سرت آوُردن
تنت پر از تیره
سرت عمود خورده
این زخمِ شمشیره

چی سرم آوردن
حرم پریشونه
بدجوری می‌لرزه
دخترِ دردونه

اِنْکَسَرَ ظَهْری/۴/

چی سرت آوردن
کشته منو روضه
بسته می‌شه محکم
سرِ تو بر نیزه

چی سرم آوردن
مشکت شده پاره
چنگِ حرامی رفت
به سمتِ گوشواره

اِنْکَسَرَ ظَهْری/۴/

چی سرت آوردن
چی سرم آوردن
بعد تو روضه‌َم رو
تهِ گودال بردن

چی سرت آوردن
چی سرم آوردن
روضه‌خونایِ ما
خیلی کتک خوردن

به سمت گودال از
خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود
دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود
ناله کشیدم من
سر تورو بردن
دیر رسیدم من

دیر رسیدم من ۴

________________________________________________

نوحه سه‌ضرب تاسوعا حضرت عبّاس علیه‌السلام

حضرتِ ساقیَ‌العطاشا یا اباالفضل مولانِ
کس و کار حسینِ زهرا یا اباالفضل مولانِ
برقِ شمشیرت تویِ میدون یا اباالفضل مولانِ
حیدریه ماشاءَاللّه یا اباالفضل مولانِ

تکیه‌گاهِ عالمینی اِی امیدِ زینبین
سرپناهِ عاشقانی کاشف‌الکربِ حسین
قبله‌یِ قلب منی و کعبه‌یِ عشق و وفا
اَلدّخیل آقام اباالفضل اَلدّخیل باب‌ُالحسین

یا اباالفضل مولانه/۴/

ذکرِ لبهایِ هر گرفتار یا اباالفضل مولانِ
تویی درمانِ دردِ بیمار یا اباالفضل مولانِ
فاطمیه مهربونیات یا اباالفضل مولانِ
تویِ میدون حیدرِ کرّار یا اباالفضل مولانِ

عَلم کرب‌وبلا را به رویِ شانه بگیر
شد حسین نعم‌َالامیر و توشدی نعم‌َالوزیر
وسطِ معرکه وَاللّه رَجزَت یا‌حسن است
می‌شود باضرباتَت زنده یادِ الغدیر

یا اباالفضل…….

________________________________________________

نوحه‌ زمینه تاسوعا حضرت عباس علیه‌السلام

میر وُ سپهدارم شیر ُو علمدارم
پیکرتو از خاک چگونه بردارم

وای گلبرگِ احساسم عبّاسم
وای عبّاسم/۳/

خون چکد از دیده جسمِ تو پاشیده
سرنیزه اعضایِ….. تنِ تو دزدیده
شکسته از داغت کمرِ من عبّاس
ببین چه آوَردی بر سر من عبّاس

وای از پهلو از بازو از اَبرو

وای عبّاسم…….

مشک و عَلم افتاد رویِ شنِ صحرا
شد روضه‌خوانِ تو مادرِ من زهرا
حضرتِ بارانی ساقیِ عطشانی
بعد تو می‌آید چه بر سرِ گلها

وای گهواره خلخال و گوشواره

وای عبّاسم…..

بعد تو در آتش این خیمه می‌سوزد
به مَحرمت اِی وای که دیده می‌دوزد
سیلیِ سنگین و صورتِ یک دختر
در چنگِ گرگان است برادرم معجر

وای از جنجال از گودال از خلخال

وای عبّاسم.‌…..

________________________________________________

نوحه‌ واحد حضرت عبّاس علیه‌السلام تاسوعا

آه
اِی علمدارِ سپاهم
ای امیدِ خیمه‌گاهم
مشکِ پاره‌َت رویِ خاکا
دستای تو سرِ راهم

آه
جاداره که پایِ روضه‌َت
آسمون جون بده عبّاس
قبلِ من کنارِ جسمت
مادرم اومده عبّاس

چشمِ تو غرقه به خون و….
دستِ تو رویِ زمینه
مادرِ تو اگه زهراست
مادرم اُم‌ُّالبنینه

روضه‌هاتو دونه دونه
داره مادرم می‌خونه
عَلمت بیفته دشمن
حرمم رو می‌سوزونه

ای علمدارم ابالفضل/۴/

آه
رو سرِت جایِ عموده
گونه‌هاتم که کبوده
روضه‌یِ تو فاطمیه
مادرم همین جا بوده

آه
قدَّمو غمِ تو تا کرد
دشمنامو بی‌حیا کرد
عَلم افتاد و به خیمه
چشمای هیزی نگاه کرد

مثلِ مشک پاره پاره
آسمون باید بباره
پنجه‌ها میره به سمتِ….
روسری و گوشواره

سیلیِ کینه به رویِ….
گلِ دُردونه می‌شینه
چشمِ طفلم مثلِ مادر
بعدِ سیلی نمی‌بینه

ای علمدارم…

________________________________________________

زمینه شب نهم محرم ۱۴۴۴ ه.ق

ای جانم به قد و بالای علمدار حسین
ای جانم به سرو رعنای علمدار حسین
ای جانم به نور سیمای علمدار حسین

به این صورت چون قرص قمر ای جان ای جان
به این ماه شب و نور سحر ای جان ای جان

سپهدار حسین و شه با وفا
علمدار حسین و صاحب لوا
همه کاره حسین و معدن سخا ابالفضل

شه با وفا ابالفضل صاحب لوا ابالفضل
معدن سخا ابالفضل نور هل اتی ابالفضل

شه با وفا ابالفضل

ای جانم به حسن دلجوی علمدار حسین
ای جانم به طاق ابروی علمدار حسین
ای جانم به زوی بازوی علمدار حسین

به این گل پسر ام بنین ای جان ای جان
به قرص قمر ام بنین ای جان ای جان

علمدار حسین و حیدری نسب
سپهدار حسین و تک یل عرب
همه کاره حسین و مظهر ادب ابالفضل

پور مرتضی ابالفضل جان مجتبی ابالفضل
یل کربلا ابالفضل شه با وفا ابالفضل

شه با وفا ابالفضل

ای جانم به نور ایمان علمدار حسین
ای جانم به تیغ بران علمدار حسین
ای جانم به رزم طوفان علمدار حسین

به سقای جگردار حسین ای جان ای جان
به این یار وفادار حسین ای جان ای جان

علمدار حسین و حیدر حسین
سپهدار حسین و یاور حسین
همه کاره حسین و نوکر حسین ابالفضل

بنده ی خدا ابالفضل نور اولیا ابالفضل
به مرض شفا ابالفضل شه با وفا ابالفضل

شه با وفا ابالفضل

________________________________________________

شور یا زمینه حضرت عباس (ع)

اب اورم عباس دلاورم عباس

ای یاورم عباس می روی از دستم

یک تنه هستی تو همه سپاه من

ای لشگرم عباس می روی از دستم

پیچیده خبر که سر دار افتاد
علم از دست علمدار افتاد
برسه تا کنار عباسش
رو زمین حسین هزار بار افتاد

امون ای وای امون از غربت

دیدم سر تو خرد عمودو افتادی

برابرم‌ عباس می روی از دستم‌

دیدم رو خاک افتاد دست علمدارت

برادرم عباس می روی از دستم‌

سر تو تا بین ابرو واشد
کنار پیکر تو بلوا شد
همه از تو می برن یک سهمی
دور تو معرکه ای بر پا شد

امون ای وای امون از غربت

بدونه تو می شه خیلی جسارت ها

به این حرم عباس می روی از دستم

نباشی تو می شه همسفر خولی

که خواهرم عباس می روی از دستم

تو نباشی می ره بین انظار
گذرش می افته توی بازار
تو نباشی زینبم پیر می شه
می بینه بعد تو خیلی ازار

امون ای وای امون از غربت

 

 

دودمه هشتم محرّم حضرت علی اکبر (ع)

جانِ شیرینم رویِ دوشِ جوانان می‌رود ۲
از تنم جان می‌رود ۲
با نبی دارد رسول‌اللّه گریان می‌رود ۲
از تنم جان می‌رود ۲

___________________________________________________

شور حضرت علی اکبر علیه السلام

سخته برا بابا
این صحنه رو دیدن
پیکرِتو از هم
چه جوری پاشیدن

سخته برا بابا
به رویِ بوریا
تیکه‌هایِ جسمِ…
صدپاره‌َرو چیدن

تازه جَوُون من’۴′

سخته برا بابا
داغِ جَوُون سخته
داشتن یه زخم لا… یِ استخووُن سخته

سخته برا بابا
دیدنِ این زخما
بردنِ این پیکر
به خیمهَ‌مون سخته

تازه…

سخته برا بابا
بوسیدنِ زخما
چی سرت آوردن
نیزه و قیچی‌ها

سخته برا بابا
جمع کردنِ پیکر
تازه‌جَوُون من
شدی اِرباً اِربا

تازه…
سخته برا بابا
بخونه روضه‌َت رو
به رویِ بوریا
چیدم جنازهَ‌ت رو

دق می‌کنه مادر
اگه علی‌اکبر
نگاه کنه سرِ…
به روی نیزهَ‌ت رو

تازه…

___________________________________________________

نوحه سه‌ضرب واحد هشتم محرّم

اَشبَهُ‌النّاسِ بِ‌محمد علی‌اکبر مولانِ
حیدرانه شمشیرُ می‌زد علی‌اکبر مولانِ
همه جا هم‌پایِ اباالفضل علی‌اکبر مولانِ
به لبَش ذکرِ مادر مدد علی‌اکبر مولانِ

یَمِ دریایِ کرامت صنمِ کرب‌و‌بلایی
پسرِ حضرتِ عشقی عشقِ اَباَالشّهدایی
می‌زنی به قلبِ دریا ساحلِ امیدِ زینب
اسداللّهِ حسینی حسنِ حادثه‌هایی

یاعلی یامولانِ ۴

رجزِ تو دشمن‌کش است علی‌اکبر مولانِ
رویِ لب تو این چاوُش است علی‌اکبر مولانِ
به خدا با ذکرِ یاعلی علی‌اکبر مولانِ
کرب‌و‌بلایی شدن خوش است علی‌اکبر مولانِ

صلواتٌ صلواتٌ صلوات علیَ المصطفی
وسط معرکه وَاللّه تویی تکرارِ مرتضی
ضربه‌ات ضربه‌یِ مولا به لبت ذکر یاعلی
می‌کنی با هر نگاهت فتحِ خیبری به وَاللّه

یاعلی…….

___________________________________________________

نوحه واحد هشتم محرّم حضرت علی اکبر علیه‌السلام

آه
سخت‌ترین لحظه همینه
بابا باشه و ببینه
تنِ بی‌جونِ جَوُونش
غرقِ خون رویِ زمینه

آه
سخته که صورت بذاره
به رویِ سرد جَووُنش
سخت‌تر از اون اینه بوسه…
بزنه به استخوُونش

اِی جَووُنایِ حسینی علی‌اکبرایِ این خاک
هنوزم میان با تابوت چند تا استخون…یه پلاک
اگه زنده باشه بابا اگه دق نکرده باشه
جاداره که روضه‌خونِ… بدنِ رو بوریاشِه

ولدی یاعلی‌اکبر ۴

آه
با زمین خوردنِ دلبر
هلهله می‌کنه لشکر
رویِ زانو می‌کشونه
خودشو به سمتِ اکبر

آه
کاش بیان کمک جَوُونا
دیگه بابا نا نداره
کاش یکی‌شون از تو خیمه
یه تیکّه حصیر بیاره

باید از غصه بمیره پایِ جسمت پایِ روضه
بدنت رویِ حصیره بدنش داره می‌لرزه
همه‌یِ صحرا می‌خندن وقتی که چِشاش می‌باره
متحیّره چطوری تو رو تا حرم بیاره

ولدی یا علی‌اکبر ۴

___________________________________________________

زمینه یا شور حضرت علی اکبر (ع)

داغ تو انداخته من و علی از پا
میونه این لشگر نزار من و تنها

افتادی روی خاک با تنی غرق خون
به روی دست من‌ می زنی دست و پا

می کشی روی زمین پا اکبر
می کنی خون دله بابا اکبر
ای عصای وقت پیریه من
از غمت شدکمرم تا اکبر

وای من وای من ای حسین

حرمتم و این قوم نگه نمی دارن
ببین می خندن به اشکای من بابا

چقدر زدن ضربه به فرق تو اکبر
با کینه ی حیدر این ابن ملجم ها

می کشم از بدنت نیزه من
از لای پیروهنت نیزه من‌
نفست حبس شده توی سینه
می کشم از دهنت نیزه من

وای من وای من ای حسین

هر جایی می بینم از تو نشونی هست
پیکر تو ریخته رو خاک این صحرا

ای غیرتیه من بعد تو می شه باز
پای حرومیان به خیمه ی زن ها

بی تو نطقم از بیان می افته
نبض من از ضربان می افته
تو نباشی طرف خیمه گاه
نگاه خیره سران می افته

 

 

دودمه‌ هفتم محرّم حضرت علی‌اصغر (ع)

کودکِ شش‌ماهه‌ در میدان شدی یارِ حسین ۲
ای علمدارِ حسین ۲
مثلِ سقّایی گِره وا کردی از کارِ حسین ۲
ای علمدارِ حسین ۲

_____________________________________________

شور(زمزمه)هفتم محرّم حضرت علی اصغر (ع)

لالا لالا بابا
چی سرت آوُردن
نَه که ندادن آب
آبرومَم بردن

چطوری برگردم
با این اوضاع خیمه
به خدا این روضه
سخت‌تره از مُردن

لا‌لا لالا بابا/۴/

لالا لالا بابا
چی از گلوت مونده
این عبایِ خونی
روضه‌هاتو خونده

خنده‌یِ حرمله
قهقهه‌یِ خولی
لبخندِ تلخ تو
دلم رو سوزونده

لالا…

لالا لالا بابا
حالا رو دستِ من
غروب جا می‌گیری
رونیزه‌یِ دشمن

مادرِ تو سیلی
می‌خوره اون لحظه
که سرِتو دارن
به نیزه می بندن

لالا….

لالا لالا بابا
ای پسرِ نامی
همراهِ من مهمون
تو مجلسِ شامی

حرمله می‌گیره
صِله همون جایی
که می‌زنه چوب به …..
رویِ لب حرامی

لالا…

_____________________________________________

نوحه هفتم محرم حضرت علی اصغر (ع)

اِی مناجاتِ ما
بابِ حاجاتِ ما
روضه‌ات اَفضل از ….
هر عباداتِ ما

منم منم گریه‌کنت
منم منم سینه‌زنت
به صورتِ خود می‌زنم
به یادِ پرپر زدنت

لالایی ای سربازِ…. شش‌ماهه‌یِ ثاراللّه
دخیلم به شهپرِ…. قنداقه‌یِ تو وَاللّه

علی لالا لالایی/۴/

یا رضیعَ‌الحسین
پهلوانِ رباب
می زنی خنده و …
رفته‌ای تو به‌خواب

به جانم آتش می‌زند
نگاهِ معصومِ علی
نمانده چیزی ای خدا
چرا زِ حلقومِ علی

خوابیدی طفلِ رباب در آغوشِ پدرت
تیرِ سه‌پر دَریده گوش‌تا‌گوشِ حنجرت

علی لالا…

_____________________________________________

نوحه تلفیقی هفتم محرّم حضرت علی اصغر (ع)

وَجناتِ حیدرِ کرّار علی‌اصغر مولانِ
رویِ دستِ پدر علمدار علی‌اصغر مولانِ
دور گهواره‌یِ تو باید علی‌اصغر مولانِ
که بگردد گنبدِ دوّار علی‌اصغر مولانِ

من که از روزِ اَزل تا به اَبد حیدری‌ام
می‌زنم جار خدایا که علی‌اصغری‌ام
به رویِ دست پدر شد اسداللّه علی
اَشهَدُ اَنَّ علیاً ولیُّ اللّه علی

علی اصغر مولانِ/۴/

درِ این خانه کارم افتاد علی‌اصغر مولانِ
متوسّل شدم به نوزاد علی اصغر مولانِ
کودکِ خانواده را مَرد علی‌اصغر مولانِ
دیدم و قلبم زده فریاد علی‌اصغر مولانِ

علی اِی همای رحمت علی‌اصغر تو مرد است
نَه مرا که عالمی را به خدا دیوانه کرده‌َست
طفلِ تو نشان دهد به پیرِ رَه راه علی
اَشهَدُ اَنَّ علیاً ولیُّ اللّه علی

علی‌اصغر مولانِ ۴

_____________________________________________

نوحه واحد(زمزمه) هفتم محرّم حضرت علی‌اصغر (ع)

آه
می‌دونم تشنه‌یِ آبی
شیر نخوردی که بی‌تابی
امّا می‌شه یِه کمی رو ….
دستایِ مادر بخوابی

آه
لالا لالا علی‌اصغر
عموجون تو راهِه مادر
به خدا نشد نداره
قولِ عبّاسِ دلاور

می‌رسه با مشکِ پُرآب مادرِ تو می‌شه سیراب
شیرِ سینه‌یِ ربابه می‌شه رزقِ گلِ بی‌تاب
یاورِ شیخِ کبیره رازقِ طفلِ صغیره
عمو که باشه محاله از عطش کسی بمیره

لالا لالا علی‌اصغر/۴/

آه
رویِ دستایِ بابا رفت
بی‌قرارِ خیمه‌ها رفت
دیدی تشنگی بهانه‌َست
آخه بی‌سروُصدا رفت

آه
داره تو آغوشِ بابا
می‌زنه به قلبِ اَعداء
گریه نَه رَجز می‌خونه
می‌گه حیدر اسداللّه

شیرخواره نگو یه شیره عَلمِ عشقو می‌گیره
هِق‌هِقِش ذکرِ امیری یاحسین نعمَ‌الامیره
هدفِ تیرِ کماندار شده پهلوانِ دربار
کربلا جاویده با این قطراتِ خونِ شیرخوار

لالا …

_____________________________________________

شور یا زمینه و زمزمه حضرت علی اصغر(ع)

صحبت اب می شه گریم می گیره من
حرف رباب می شه گریم می گیره من‌

شیر خواره می بینم تو بغله مادر
اروم تاخواب می شه گریم می گیره من

شدم از غصه ی تو پیر اصغر
با گلوی تو چه کرد تیر اصغر
یه جوری گلوتو پاره کرده
انگاری که خرده شمشیر اصغر

لالایی اصغر من لالایی

مگه یه شیر خواره چقد می خواد اب که
وقته جواب می شه گریم می گیره من

دست خودم نیست که هر جایی حرفی از
جام شراب می شه گریم می گیره من

نیزه داره لاابالیه مست
سرتو دیدم گرفت توی دست
کنار سر عمو عباست
سر تو به نوک نیزه می بست

لالایی اصغر من لالایی

مادری از بچش که بی خبر باشه
پر اضطراب می شه گریم می گیره من

ببینم مردی رو غمگین و مضطر هست
حالم خراب می شه گریم می گیره من

حرمله به حال من می خنده
شدم از مادرتو شرمنده
دست و پا می زنی و می بینم
سرتو تنها به پوستی بنده

لالایی اصغر من لالایی

 

 

دودمه واحد ششم محرم حضرت قاسم (ع)

با دَمِ اِن‌تَنکرونی می‌کنم محشر به پا ۲
یا امام مجتبی۲

فاتحِ جنگِ جمل شد فاتحِ کرب‌وبلا ۲
یا امام مجتبی۲

________________________________________________

شور (زمزمه) حضرت قاسم (ع)

خیلی بدهکارِ…..
شاهِ کرم هستم
حسن نگام کرده
که تو حرم هستم

حسن دعا کرده
که سینه‌زن باشم
غلام شاهِ بی….
غسل و کفن باشم

جانم حسن جانم جانم حسین جانم/۴/

حسن غریب‌تر بود
از دلبرِ بی‌سر
آخه زمین خورده
پیشِ چشاش مادر

تو کوچه می‌گرده
دنبالِ گوشواره
تکونده خاکارُو
از چادر و معجر

معنیِ بلایِ….
عظیم اینه یارب
قد کشیده قاسم
زیرِ سُمِ مرکب

مویِ سرِ قاسم
تو دستایِ گرگاست
روضه‌یِ من مثلِ…
روضه‌هایِ زهراست

جانم…

سینه‌َم شده زخمی
دشمن چه بی‌رحمه
استخوُونام مثلِ…
مومِ عسل نرمه

روضه‌هایِ قاسم
شبیهِ تو سخته
روضه‌َتو می‌خونه
تویِ حرم عمّه

به سمت گودال از
خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود
دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود
ناله کشیدم من
سر تو رو بردن
دیر رسیدم من

دیر رسیدم من۴

________________________________________________

نوحه ششم محرّم حضرت قاسم (ع)

نوجوُونی و پهلووُنی یاحسن یامولانِ
رجزِ تو اِن تنکرونی یاحسن یامولانِ
مثلِ یلِ جمل با یک ضرب یاحسن یامولانِ
فاتحه‌یِ جنگ و می‌خونی یاحسن یامولانِ

لشکری خیره به رزمِ نوه‌یِ امیرالمؤمنین
تنها یک ضربه می‌زند اَزرق می‌خورَد زمین
ذکر لا حول و لا قوّةَ الّا بااللّه
می‌نشیند به لبِ شاه و یلِ اُم‌ُّالبنین

یا حسن یا مولانِ ۴

می‌کشم هو برایِ حسن یاحسن یامولانِ
میدان زیرِ پایِ حسن یاحسن یامولانِ
در زمینِ کرب‌و‌بلا هم یاحسن یامولانِ
می‌پیچد صدایِ حسن یاحسن یامولانِ

کوفیان هل مِن مبارز آمده یلِ جمل
هر کدام از ضرباتِ دست او ضرب‌المثل
جان سپردن در مسیرِ دین اَحلٰا مِنَ العسل
می‌زنم دم از حیدر که باشد خیر‌العمل

یا حسن…

________________________________________________

نوحه واحد ششم محرّم حضرت قاسم علیه‌السلام

اِی…..
اوجِ آرزویِ قاسم
پر زدی به سویِ قاسم
نگاه کن تو چنگِ گرگاست
دسته‌ای از مویِ قاسم

ای….
اوج مستی و تمنّام
نفسم تنگه نفسهام
سرِ من شکسته تا که…
سر شکسته نَشه بابام

نفسام دیگه به سختی بالا میاد عمو جونم
زیر سُمِّ اسبِ کوفی بد شکسته استخوُونم
رنگ صورتم پریده خون رو اَبروهام چکیده
مَفصلام لِه شده جسمَم چون عسل شده کشیده

اِی عمو برس به دادم/۴/

آه
هرچی آهَم میشه بیشتر
صدامو می‌شْنوی کمتر
گم‌شده صدایِ ناله‌َم
بینِ هلهله‌یِ لشکر

آه…
زیرِ پام گود شده از بس
پا کشیدم رویِ خاکا
مونده رویِ بدنِ من
ردِّ پایِ نعلِ اَسبا

صورتم کبوده امّا از کسی سیلی نخوردم
هر کسی یه زخمی زد تا اسمِ بابامو آوردم
تویِ سینه‌ها عموجون کینه‌یِ جنگ جمل بود
پام رو خاک کشیده می‌شد بدنم چندتا بغل بود

ای عمو…

________________________________________________

شور لطمه زنی حضرت قاسم(ع)

افتادی بر خاک و ز خون تری قاسم
زخمیه تیرو تیغ و تبری قاسم

با این جای زخمه عمیقه در پهلوت
تو تصویری زنده از مادری قاسم

پیرنت پاره شده می بینم
دهنت پاره شده می بینم
زیر تیغ و تبر و سر نیزه
بدنت پاره شده می بینم

وای من وای من ای حسین

روی تن پاکت نعل ها گذاشتن پا
نمونده از جسمه تو اثری قاسم

طشتی ندارم تا برات بیارم من
تو هم‌ مثل بابات خون جگری قاسم

چجوری جسم تورا بردارم
دوباره باید عبا بردارم
این تن غرق به خون و باید
از رو خاک جدا جدا بردارم

وای من وای من ای حسین

روی تنت کردن هروله و دیدم
روی سرت ریختن چند نفری قاسم

لحظه ی اخر تو به روی دامانم
جون میدی و جونم رو می بری قاسم

پر وبال تو رو صیاد چیده
تن تو دور و برت پاچیده
بمیرم که نعل مرکب قاسم
بد جوری صورتت و بوسیده

 

دودمه پنجم محرّم حضرت عبداللّه ابن حسن (ع)

از حرم تا قتلگه یادِ حسن هستم حسین’۲’
جان حسن جانم حسین’۲’

شاهدم دستم ببین بر عشق پابستم حسین ۲
جان حسن جانم حسین ۲

___________________________________________________

شور پنجم محرّم حضرت عبداللّه‌ابن‌حسن (ع)

قیامتی برپا
شده تو قتلگاه
بذار بِرم عمّه
عمو زمین خورد آه

ظالم گذاشت رویِ….
سینه‌یِ سینا پا
بذار برم عمّه
عمو زمین خورد آه

عموحسین جانم/۴/

خیمه شده زندون
برایِ من عمّه
دستورِ میدان داد
بابا حسن عمّه

صدایِ بابامه
که تو گوشام می‌گه
بِرم به یاریِ….
این بی‌کفن عمّه

نامردِ بی‌انصاف
شمشیرِتو بنداز
هنوز عمو داره
تو کربلا سرباز

سِپرِ ولایت
شد دستِ کوچیکم
مثلِ همون دست که….
تو کوچه کرد وَرم

مادرمو کشتن
پیشِ بابام امّا
من می‌میرم قبل از
غارتِ معجرها

می‌رم نبینم که
گوشواره می‌دزدن
غروب حرامی‌ها
از گوشِ دخترها

از دستِ کوچیکم
فقط یه پوست مونده
شاه تویِ گودال از
غمِ حسن خونده

غریب تر از ارباب
کسیه که دیده
لگدی پهلویِ….
مادر و شِکونده

حسنی‌اَم وَاللّه
حسینی‌اَم وَاللّه
فدایِ ولایت
شد جانِ عبداللّه

چشامو می‌بندم
تا نبینم عمّه
روضه‌َشو می‌خونه
با گریه تو خیمه

به سمت گودال از
خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود
دیر رسیدم من
سر تو دعوا بود
ناله کشیدم من
سر تو رو بردن

___________________________________________________

نوحه‌ زمینه پنجم محرّم حضرت عبداللّه (ع)

هوا هوایِ حسن هوا هوایِ حسین
منم برایِ حسن منم برایِ حسین

حسین جانانم یاحسن ای جانم/۴/

از خیمه می‌آید حسن به سویِ تو
جانم به قربانِ یک تار مویِ تو
همیشه بودم من در آرزویِ تو
سرمستم از عشق و این عطر و بویِ تو

منم از نسلِ کریمِ آلُ‌اللّه
منم سربازِ ولایِ ثاراللّه

حسین…

قتلگهم یارب دریایِ احساس است
روضه‌یِ من مثلِ عمویم عبّاس است
دستِ من افتاده در راهِ دلدارم
مدافعِ حرمَم مثلِ علمدارم

غروب زیرِ سم این دوتا پیکر رفت
به نِی چون سر رفت از حرم معجر رفت

حسین…

___________________________________________________

نوحه سه ضرب واحد امام حسن (ع)

تو کریمِ آل‌ُاللهی یاحسن یامولانِ
تو امامِ ثاراللّهی یاحسن یا مولانِ
رو سرم دست کشیدی آقا یاحسن یا مولانِ
که شدم اباعبداللّهی یاحسن یا مولانِ

ایها النّاس بدانید که گدایِ حسنم
عاشق و دربه در و بی‌سروُپایِ حسنم
دوش از اوجِ فلک خسته ندایی آمد
حضرت فاطمه فرمود فدای حسنم

یا حسن مولانِ/۴/

مقتدایِ شاه کربلا یاحسن یا مولانِ
رجزِ ساقیَ العطاشا یاحسن یا مولانِ
تب و تابِ زینب کبری یاحسن یا مولانِ
ذکرِ روزِ ظهور آقا یاحسن یا مولانِ

بنویسید رویِ قبر و به رویِ کفنم
من حسینی شده‌یِ دستِ امامِ حسنم
عاشقِ کرب و بلا از تهِ دل می‌گوید
که علی امام من و من غلام حسنم

یاحسن……

___________________________________________________

نوحه واحد پنجم محرّم حضرت عبداللّه (ع)

آه
عمّه جون طاقت ندارم
تو حرم دَوُوم بیارم
زنده باشم و ببینم
دست و پا می‌زنه یارم

آه
آسمون سرخ و کبوده
پیشِ چشمام رنگ دوده
این نَه رسمِ اهلِ دینه
نَه رَوِیه‌یِ جُحوده

رویِ جسمِ پرِ زخمش
نگاه کن چکمه می‌ذارن
اگه دیر بِجنبم عمّه
سر ُو با نیزه میارن

شنیدم بابام تو کوچه
خیلی زجر کشیده عمّه
می‌میرم تا که نبینم
می‌زنن سیلی به عمّه

یا حسن غریب مادر یاحسن غریب مادر’۴’

آه
سِپرِ درد و بلاتم
تا پایِ جونم باهاتم
عموجون مثلِ همیشه
من یکی از پسراتم

آه
مثلِ شیرخواره‌یِ لشکر
جون میدم رودستِ دلبر
شده بازوم مثلِ ساقی
کبودم چون علی اکبر

دوست دارم تنم بمونه
عموجون به رویِ سینه
سُمِ مرکب رویِ جسمِ….
حسنِ حرم بشینه

پیچیده میونِ گودال
بویِ بابا حسنِ من
گمونم میره به غارت
پیرْهَنِ تو پیرْهَنِ من

یاحسین…

___________________________________________________

شور یا زمینه شب پنجم شب حضرت عبدالله بن حسن (ع)

روضه ی عبدالله روضه ی گوداله
روضه ی سنگینه پیکر ی پا ماله

روضه ی عبدالله روضه ی جانسوز
می ریم به قتگاه این شب و هرساله

شب پنجم شب سوز و اهه
شب پنجم شبه قتگاهه
می خونیم از یتیم مجتبی
شب پنجم شب عبداللهه

وای من وای من ای حسین

صدا می زد عمه رها کن این دستم
عمو حسین من زخمی و بد حاله

تحملم دیگه به سر اومد عمه
حرمله رو از دور ببین چه خوشحاله

نداره تاب سخن می بینی
نداره رمق به تن می بینی
نوک نیزه شو سنانه نامرد
می کنه توی دهن‌ می بینی

وای من وای من ای حسین

هر کی داره سهمی می بره از این تن
دورو بره جسمش ببین چه جنجاله

ببین چقد شمشیر روی تنش ریخته
ببین عمو مو که زخمی و بی حاله

نیز شو رو ی پرش می زاره
جلو چشم مادرش می زاره
ببین این شمر خدا نشناس و
چکمه شو رو پیکرش می زاره

 

 

نوحه‌ واحد چهارم محرّم دو شیر پسر حضرت زینب (س)

بند بندِ پیکرِ ما نذرِ عشقِ دلبر است ۲
ذکر ما یاحیدر است ۲
شیرِ میدانیم این تأثیرِ شیرِ مادر است ۲
ذکر ما یاحیدر است۲

______________________________________________________

زمزمه چهارم محرّم دوشیر پسر حضرت زینب (س)

زینب مگه مرده؟!
که بِگی از غربت
دوتا پسر داشتم
کردم کفن واسه‌َت

زینب مگه مرده
که بگی تنهایی
دار و ندارِ من
فدایِ این نهضت

آه از دلِ زینب ۴

زینب مگه مُرده
یاور نداری تو
مادر نداری آه
خواهر که داری تو

تا من تو این صحرا
پسر دارم لشکر…
نمی‌بینه هرگز
که سر نداری تو

آه …….

زینب مگه مرده
دورهَ‌ت کنن گرگا
دو پسرم نذرِ….
یه تارِ موت وَاللّه

تأثیرِ شیر من
همینه که دارم
تو دشت کربلا
دوتا اسدالله

آه …..

زینب مگه مرده
که برسه روضه
به این زودی داداش
به سرِ بر نیزه

زینب مگه مرده
پا رو سینه‌َت باشه
دست و پا بزنی
این خیمه می‌لرزه

به سمت گودال از
خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود
دیر رسیدم من

سرِ تو دعوا بود
ناله کشیدم من
سر تو رو بردن
دیر رسیدم من

دیر رسیدم من…..

______________________________________________________

نوحه زمینه چهارم محرم دوشیر پسر حضرت زینب (س)

عالمه‌یِ غیرِ… معلّمه زینب
فاهِمه‌یِ غیر… مُفَهِّمِه زینب

مدد کعبةالرّزایا یازینب

مدد یازینب یازینب یازینب ۴

ملیکةُ النساء عقیلةالعرب
نائبةالزهرا سیدتی زینب
شریکةُالشّهدا کفیلةالسجّاد
عقیلةالعُقلاء عابدةالعُبّاد

مدد بی‌بی اُمُّ‌البُکا یا زینب

مدد یازینب ….

دوتا پسر داره هر دو ولایی‌ان
دوتا علمدارِ… کرب و بلایی‌ان
تو معرکه می‌گن ذکرِ مدد حیدر
شهید نهضت به… نیابت از مادر

شده پهلشون بازوشون زهرایی

مدد یازهرا‌ یازهرا‌ یازهرا‌ ۴

______________________________________________________

نوحه‌ واحد چهارم محرّم دو شیر پسر عمّه‌ سادات

تب و تابِ زینبیون یاحسین یامولانِ
رجزِ رزمِ حیدریون یاحسین یا مولانِ
دو تا بچّه شیر زینبن یاحسین یامولانِ
که می‌خونن وسط میدون یاحسین یامولان

من غم و مِهر حسین با شیر از مادرم گرفتم
روز اوّل کامدم دستورُ تا آخر گرفتم
بر مشامِ جان زدم یک قطره از عطرِ حسینی
سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفتم

یاحسین یا مولانِ ۴

خصلتشون دلاوریه یاحسین یامولانِ
ضربه‌هاشون حیدریه یاحسین یامولانِ
اگه هر دو شدن حسینی یا حسین یامولانِ
اثرِ شیرِ مادریه یاحسین یامولانِ

در بند بندِ پیکر دو پسرم خونِ حیدر است
فریاد اَمیری حسین بر لبِ اولادِ جعفر است
رجزِ عون و محمّد نحن ابناءالزینب
آخرین مرحله‌یِ عشق سر سپردن به دلبر است

یا حسین……

______________________________________________________

شور یا زمینه شب ۴ محرم طفلان حضرت زینب (س)

مثل بابام حیدر منم جگر دارم
برا دفاع از تو سینه سپر دارم

اشاره کن تا که به پات بدم این سر
فکر نکنی ترسی من‌ از خطر دارم

پره غصه و محن هستم من
هم حسین و هم حسن هستم من
جگرشیری دارم می دونی
مرتضی به شکل زن هستم

امون ای وای امون از غربت

فداییه اصغر فداییه اکبر
در بساطم تنها این دو پسر دارم

اورده ام همرام لشگرم و داداش
به همراه خودمن دو شیر نر دارم

یکی سنگ میونه ابروشون زد
یکی با دشنه به پهلوشون زد
یکی از راه رسیدو محکم با
لگدش به سرو به روشون ز

امون ای وای امون از غربت

ای همه ی هست و دارو نداره من
چی کار کنم از دل غمت رو بردارم

می بینی از غصت دلم پریشونه
می بینی از غصت دیده ی تر دارم‌.

تنشون دوخته به هم با تیر شد
سهم این دوتن چقدر شمشیرشد
مثل اکبر شدن اربا اربا
رو خاکا پیکرشون تکثیر شد

 

دودمه سوم محرم حضرت رقیّه (س)

کنجِ این ویران شدم من هم علمدار قیام /۲/
رو به سردادم سلام ۲
روضه‌یِ اَلشّام یعنی‌ طعنه صبح‌وُظهروُشام/۲/
رو به سر دادم سلام ۲

_______________________________________________

شور ( زمزمه ) سوّم محرّم حضرت رقیّه (س)

قدم بذار رویِ…. چشمِ تَرم بابا
اومدی و ویران شده حرم بابا
تو اومدی باشی بال و پرم بابا
آخه شکسته هر دوتا پرم بابا

باباحسین بابا /۴/

چه سنگینه روضهَ‌ت لبِت شده پاره
چه سنگینه روضه‌َم شکسته گوشواره
چه سنگینه روضه‌َت رویِ موهات خونه
چه سنگینه روضه‌َم موهام پریشونه

بابا…

چه سنگینه روضه‌َت تنِ تو شد ریز ریز
چه سنگینه روضه‌َم گفتن بهم کنیز
چه سنگینه روضه‌َت سرِ تو بر نیزه
چه سنگینه روضه‌َم بدنم می‌لرزه

چه سنگینه روضه‌َت تنور و بویِ دود
چه سنگینه روضه‌َم محلّه‌یِ یهود
چه سنگینه روضه‌َت ضربه‌هایِ خنجر
چه سنگینه روضه‌َم آتیش گرفت معجر

چه سنگینه روضه‌َت عمّه برام خونده
حرفایِ عمّه جون تویِ گوشام مونده….

به سمت گودال از خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود دیر رسیدم من
سر تو دعوا بود ناله کشیدم من
سر تورو بردن دیر رسیدم من

دیر رسیدم من…….

_______________________________________________

نوحه سوّم محرّم حضرت رقیّه (س)

علوی مکتبی فاطمی منصبی
صاحبِ بیرقِ حرمِ زینبی

قبله‌یِ حاجاتِ حسین روحِ مناجاتِ حسین
عمّه‌یِ صاحب‌الزّمان فاطمه‌ساداتِ حسین

می‌گم الهی العفو بِ روضةالرقیّه
بده راهم یا اللّه بِ خیمةالرقیّه

مدد بی بی رقیه/۴/

روضه دارم خدا بر رویِ دامنم
پایِ سر لطمه بر صورتم می‌زنم

تو رفتی و شد قافله اسیرِ بند و سلسله
کنایه‌ها خوردم پدر من از سنان و حرمله

دشمن مرا آزرده سیلی به رویم خورده
آویزه‌یِ گوشم را چنگِ حرامی برده

مدد بی‌بی……

می خورم غصّه و می‌کشم آه اگر
یا بمان یا مرا از خرابه ببر

سلام من به این سرِ بریده و آن پیکرِ..‌…
به رویِ خاکِ کربلا حسین غریب مادره

عمّه رو خسته کردم از بس که هِق‌هِق کردم
آیندگان میگن من پایِ طبق دق کردم

مدد……..

_______________________________________________

نوحه سه ضرب واحد سوٌم محرّم حضرت رقیّه (س)

رویِ لبهام سوره‌یِ مریم یارقیّه مولاتی
به لبم آیه‌هایِ عشقه یارقیّه مولاتی
امضایِ کرب و بلا هم یارقیّه مولاتی
با رضایِ ماهِ دمشقه یارقیّه مولاتی

با همین دستایِ کوچیکِش یارقیّه مولاتی
گِره‌هایِ کارمو واکرد یارقیّه مولاتی
خودش کربلا نرفت و…. یارقیّه مولاتی
منو راهی کربلا کرد یارقیّه مولاتی

بانویِ سه‌ساله‌یِ ما آبرویِ آسمان است
قبله‌یِ قلبِ کربلا عمّه‌یِ صاحب‌زمان است
روضه‌یِ طفلِ سه‌ساله تسکینِ درد سکینه‌َست
دمشقِ بی‌بی رقیّه کربلا و مدینه است

یا رقیّه مولاتی/۴/

دلاور مثلِ عمویی یارقیّه مولاتی
هِق‌هِق نَه رَجز می‌خونه یارقیّه مولاتی
واسه دین تو آبرویی یارقیّه مولاتی
علمدار و پهلو‌ُونی یارقیّه مولاتی

بضعه‌یِ قلبِ حسینی پایِ پرچمِ عقیله
به نخِ چادرِ سرت عیسیَ ابن مریم دخیله
جیره‌خوار سفره‌یِ تو حاتم نَه که میکائیله
یا رقیّه مولاتی دمِ صورِ اِسرافیله

یا رقیه.

_______________________________________________

نوحه سوٌم محرّم حضرت رقیّه (س)

بادِ صبا آورده از یارم خبر
عمّه بیا بابا رسیده از سفر
به دیدنم با پا که نَه آمد به سر
بر دامنم دارم ببین قرصِ قمر

نورِ دو عینم آمده
عمّه بیا بابا حسینم آمده

بابا حسین مظلوم/۴/

آئینه‌یِ صد تکّه‌یِ خونینِ من
آرامِ جان قدری بگو با من سخن
چرا شدی مانندِ من خونین‌دهن
آمد سرَت امّا کجا مانده بدن

با شور و شینم آمده
عمّه بیا بابا حسینم آمده

بابا حسین……

از کربلا تا شام و کوفه قافله
بر دست و پا زنجیر و بند و سلسله
عمو کجا مانده از او دارم گِله
مویِ مرا خیلی کشیده حرمله

بابا چرا عمو نبود
مثلِ مادرِ تو شد صورتِ من کبود

بابا……..

این اربعین من صاف و ساده می‌روم
این اربعین جاده به جاده می‌روم
این اربعین پایِ پیاده می‌روم
این اربعین با خانواده می‌روم

قرارِ ما این اربعین
در حرمِ ارباب و یلِ اُمُّ البنین

مولا اباعبدالله/۴/

_______________________________________________

زمزمه(نوحه واحد) سوّم محرّم حضرت رقیّه (س)

وای
حال و روزِ من عجیبه
مهمونم شاهِ غریبه
امشب این خرابه عمّه
پرِ عطر و بویِ سیبه

وای
بغلم کرده با رگهاش
دنیایی حرفه تو چشماش
دختره که خستگی رو…
می‌گیره از تنِ باباش

خستگیِ سفرت رو از تنت می‌گیرم امشب
چی می‌گم تنی نمونده از غمت می‌میرم امشب
سنگینه گوشم ولی باز…شنیدم می‌خونی قرآن
چشمِ من تاره ولی دید خیزران زدن به دندان

اَبتاَ الغریب مظلوم/۴/

وای
یادته رفتی سفر…حیف
اومده فقط یه سر…حیف
یادته برام خریدی
گوشواره و گلِ سر…حیف

وای
یادته از قافله… حیف
من گرفتم فاصله …حیف
یادته چقدر بزرگ بود
دستِ زجر و حرمله…حیف

عموجون رفت و حرم شد اسیرِ آتیش و تشویش
هرکی اومد طرفِ ما تازیانه می‌زد و نیش
زبونِ دخترِ شامی مثلِ تیغِ کوفه تیزه
هی به من اشاره می‌کرد می‌گفت این دختر کنیزه

ابتا الغریب…

_______________________________________________

زمینه شب سوم محرم ۱۴۴۴ ه.ق حضرت رقیه (س)

خاک گونه هات منو کشته
زخم رو چشات منو کشته
اون زخم کنار پیشونیت
خشکی لبات منو کشته

شنیدم بهت آب ندادن، دلم سوخت
شنیدم سرت داد کشیدن، دلم سوخت
شنیدم تو رو می زده شمر، مث من، دلم سوخت

بابا بابا
منم زد ، چه بد زد
با مشت و ، لگد زد
با بغض و حسد زد
بابا بابا
به من آب ، نمیده
سرم داد ، کشیده
سرت رو بریده

خاک گونه هات منو کشته ….

مثل عمه جون دلم خونه
دنیامون شبیه زندونه
می سوزه دلم تا می بینم
موهای سرت پریشونه

شنیدم موهاتو کشیدن ، دلم ریخت
شنیدم سرت رو بریدن ، دلم ریخت
شنیدم حرم رو به آتیش ، کشیدن ، دلم ریخت

بابا بابا
نبودی ، حرم سوخت
تو خیمه ، پرم سوخت
پر معجرم سوخت
بابا بابا
موهای ، منم سوخت
تموم ، تنم سوخت
پر دامنم سوخت

خاک گونه هات منو کشته …

این گوش بدون گوشواره
این گوشای زخمی و پاره
این پاهای خونی و بی جون
عمری حرف و درد دل داره

شنیدم که کنج تنوری ، دلم سوخت
از این غصه و رنج دوری ، دلم سوخت
منو کوچه بازار نبودی ، چجوری ، دلم سوخت

بابا بابا
سه ساله ، کی دیده
با قد ، خمیده
موهامم سفیده
بابا بابا
دیگه جون ، ندارم
یه دندون ، ندارم
نه سامون ندارم

خاک گونه هات منو کشته …

_______________________________________________

زمینه / شور شب سوم محرم ۱۴۴۴ ه.ق

دور از تو بابا حالم خرابه
بابا ببین دستام توی دست طنابه
خونیه لب هات،خاکیه گونت
چی ریخته رو موی تو انگاری شرابه

خودم دیدم ته شرابشو می ریخت روی سرت
همون جا که یه بی حیا اشاره کرد به دخترت
با چوب میزد به دندونات جلو چشای خواهرت

ای بابا / بمیرم برای دندونات
ای بابا / بمیرم برا زخم لبات
ای بابا / بمیرم برا خستگیات

ای بابا بمیرم برا خستگیات

دور از تو بابا ریختن سر من
بابا نمی دونی چی آوردن سر من
زخمیه پاهام ، دستامو بستن
بابا شکسته بعد تو بال و پر من

ندیدی که همه به ما می خندیدن تو کوچه ها
ندیدی که همه به ما سنگ میزدن تو کوچه ها
کنار نیزه ی سرت می رقصیدن تو کوچه ها

ای بابا / بمیرم برا زخم سرت
ای بابا / بمیرم برای خواهرت
ای بابا / بمیره برا تو دخترت

ای بابا بمیرم برا خستگیات

رحمی نکردن به دختر تو
زخمی شده بابا سرم مثل سر تو
با دست و بازوم ، با وضع پهلوم
دیگه شدم خیلی شبیه مادر تو

بابا ندیدی که چه کرد با ما عذاب حرمله
نمی دونی چه کرده با دل تموم قافله
چی بگم از طناب و خار و پاهای پر آبله

ای بابا / چه کنم با این آبله ها
ای بابا / دیگه خسته شدم به خدا
ای بابا / نمیشم دیگه از تو جدا

ای بابا بمیرم برا خستگیات

_______________________________________________

شور یا زمینه سبک مسیر روضه باز شب حضرت رقیه (س)

یاس توام اما برگ و برم سوخته
پروانه ام اما بال و پرم سوخته

از غمه دوریه تو بس که اشک ریختم
تا به سحربابا چشم ترم سوخته

زخمه کهنه دلم سر وا کرد
زمونه با دخترت بد تا کرد
بشکنه اون دستی که سیلی زد
من و بیشتر شبیه زهرا کرد

امون ای وای امون از غربت

در وسط اتیش هم لباس پارم
هم روسری و هم این معجرم سوخته

بر اثر رده شلاقه زجر پست
هم دست و هم کتف و هم کمرم سوخته

برای شب غمم اخر نیست
شبیه من هیچ کسی مضطر نیست
دست سنگینی داره بابا زجر
ضربه دستش از لگد کم تر نیست

امون ای وای امون از غربت

عمه به جای من سپر می شد هر جا
ازخود من بیشتر این سپرم سوخته

شبیه لبهای تو خونه این لبهام
شبیه موی تو موی سرم سوخته

من و گریه از تقلا انداخت
من و درد و غصه از پا انداخت
واسه ساکت شدن من نامرد
جلو من سرت رو بابا انداخت

 

دودمه دوّم محرّم ورود قافله حسینی به کربلا

پایِ عبّاسِ علم‌گیرم رکابِ مَرکب است ۲
ذکر ما یازینب است ۲
دستِ پیغمبر در این‌صحرا حجابِ‌مذهب است۲
ذکر ما یا زینب است ۲

_____________________________________________

زمزمه(شور) دوّم محرّم ورود قافله به کربلا

یه قافله اومد از تو دلِ صحرا
پشتِ سرِش داره میره دلِ زهرا
یه قافله اومد که داره شیرخواره
دخترشون داره معجر و گوشواره
یه قافله اومد با عظمت از راه
لاحول و َلا قوّةَ الّا بااللّه

وای از دل زینب ۴

زانو زده عبّاس پیشِ پایِ مَرکب
روچشمِ کربلا پا می‌ذاره زینب
دستِ علی‌اکبر رو دستایِ عمّه‌َست
ربابه با طفلش آروم تویِ خیمه‌َست

نگو برادر جون که دلها می‌لرزه
از تهِ گودال و… هجومِ سرنیزه
نگو که می‌ریزن گرگا تویِ گودال
پیراهنت می‌شه غنیمتِ جنجال

نگو که می‌بینه از رویِ تل خواهر
که می‌کوبه ضربه پسِ سرت خنجر
نگو دیگه بسه از آتیش و خیمه
نگو که می‌سوزه معجر و مویِ سر

به سمت گودال از…خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود دیر رسیدم من
سر تو دعوا بود ناله کشیدم من
سر تو رو بردن دیر رسیدم من

دیر رسیدم من ۴

_____________________________________________

زمینه شب دوم محرم ۱۴۴۴ ه. ق

رسیده به کربلا، لشگر خون خدا
زینب وازینبا ۲
دور و برش، گل های یاس
می درخشن، مثل الماس
اکبر و قاسم و حسین و عباس

دختر علی دل نگرونه و
لحظه ها براش رنگ خزونه و
زیر لب حسین روضه می خونه و
زیر لب حسین روضه می خونه

ههُنا مَناخُ رِکابِنا، ههُنا مَحَطُّ رِحالِنا
هٰهُنا مَسْفَکُ دِمائِنا، هٰهُنا مَقْتَلُ رِجالِنا

هٰهنا کربلا

رسیده به علقمه، لشگر یا فاطمه
با شور و زمزمه ۲
ای جانم به، این علمدار
ای جانم به، این سپهدار
جانم به هیبتِ این میر و سردار

سایه ی عمو رو سرشونه و
شونه ی عمو مرکبشونه و
زیر لب حسین روضه می خونه و
زیر لب حسین روضه می خونه

ههُنا مَناخُ رِکابِنا، ههُنا مَحَطُّ رِحالِنا
هٰهُنا مَسْفَکُ دِمائِنا، هٰهُنا مَقْتَلُ رِجالِنا

هٰهنا کربلا

رسیده به دشت خون، لشکر عشق و جنون
فاطمه روضه خون ۲
ای جانم به، گل لیلا
حیف از این گل، ای واویلا
پیش چشم بابا شد ارباً اربا

وای از این غم و رنج زمونه و
وای اگه حرم تشنه بمونه و
زیر لب حسین روضه می خونه و
زیر لب حسین روضه می خونه

ههُنا مَناخُ رِکابِنا، ههُنا مَحَطُّ رِحالِنا
هٰهُنا مَسْفَکُ دِمائِنا، هٰهُنا مَقْتَلُ رِجالِنا

هٰهنا کربلا

_____________________________________________

زمینه یا شور شب دوم ورودی کربلا

تو دله من درد و غصه گرفته پا
دلشوره افتاده به جونه من اینجا

حس می کنم این و که اخر راهه
فاصله می افته حسین میونه ما

هوای اینجا چقد دلگیره
چقد اینجا نیزه و شمشیره
اون طرف صف کماندارا و
اون طرف بارون سنگ و تیره
وای من وای من ای حسین

چند روز بعد داداش باتن غرق خون
می افتی بی حال و خسته روی خاکا

عبا و عمامت انگشت و انگشتر
می ره به غارت این پیروهنت حتی

نیزه رو روی پرت می زارن
چکمه رو رو پیکرت می زارن
چند روز بعد می دونم که داداش
خنجرو رو حنجرت می زارن

وای من وای من ای حسین

چند روز بعد داداش خواهر تو می شه
میونه این لشگر بی یاورو تنها

چند روز بعد داداش شروع می شه غارت
دستامو می بندن وقتی که نیست سقا

می ری و خیمه به هم می ریزه
می ری و حسین دلم می ریزه
می ری و بعد تو می دونم که
لشگری روی سرم می ریزه

 

 

زمزمه – نوحه واحد اوّل محرم حضرت مسلم (ع)

وای
چی می‌بینم از رویِ دار
چه شلوغه کوچه بازار
اگه دارم می‌زنم زار
پیش چشمامِه سرِ یار

وای
کاش قلم شِه دوتا دستام
چی نوشتم واسه آقام
اگه جاری شده اَشکام
خیلی دلواپس و تنهام

دلِشون یه تیکّه سنگه شهرِشون به فکرِ جنگه
آخرین حربه‌یِ کوفی تو گودال و خیمه چنگه
چنگِشون سر‌ ُو می‌گیره مویِ دختر و می‌گیره
گوشواره می‌کَّنه بعدش… پرِ معجر ُو می‌گیره

یاحسین میا‌ به کوفه ۴

وای
قافله اَمون نداره
کوفی پا رو قول می‌ذاره
سخته بابا واسِه مادر
نعشِ بچّه‌َشو بیاره

وای
جایزه داره سرِ یار
زدنِ چشمِ علمدار
حرمله چون زدی طفلو…
از حرم گوشواره بردار

می‌بُرن سرِت رو برگرد زینبو می‌زنه نامرد
ناموسِت می‌ره سفر آه همراه یه عدّه ولگرد
راه طفلِتو می‌بندن گریه می‌کنه می‌خندن
نیا که کنجِ خرابه قبرِ دخترت رو کَندن

یاحسین میا‌ به کوفه ۴

_______________________________________________

زمینه شب اول محرم ۱۴۴۴

بند اول

برات گریه می کنم
اگه خوبم اگه بد برات گریه می کنم
بی حساب و بی عدد برات گریه می کنم
زیر سنگ های لحد برات گریه می کنم

اشکای بی عددم یادت باشه
چقدر سینه زدم یادت باشه
توی تاریکی قبر آقا جانم
من رو زیر لحدم یادت باشه

میدونی میدونم برات کم میزارم
میدونم میدونی چقدر دوست دارم

ای دلدارم یا حسین
ای قرارم یا حسین
دوست دارم یا حسین

دوست دارم یا حسین

بند دوم

برات سینه میزنم
اگه خوبم اگه بد برات سینه میزنم
بی حساب و بی عدد برات سینه میزنم
زیر سنگهای لحد برات سینه میزنم

وقتی سینه میزنم یادت باشه
کبودی رو تنم یادت باشه
چشم به راهتم بیای آقا جانم
لحظه جون دادنم یادت باشه

میدونی میدونم که خیلی بیچارم
میدونم میدونی چقدر دوست دارم

بی تو خارم یا حسین
راه چاره ام یا حسین
دوست دارم یا حسین

دوست دارم یا حسین

بند سوم

غروب گریه می کنم
واسه رفتنت دم غروب گریه می کنم
واسه زینب و غم غروب گریه می کنم
مثل اشک نم نم غروب گریه می کنم

رفتنت از تو حرم مارو کشته
غصه ی اون قد خم ما رو کشته
نه فقط تو و رباب و زینب رو
روضه‌ی مشک و علم ما رو کشته

میدونی میدونم برات کم میبارم
میدونم میدونی چقدر دوست دارم

آه ای یارم یا حسین
ای غمخوارم یا حسین
دوست دارم یا حسین

دوست دارم یا حسین

_______________________________________________

زمینه شب اول محرم ۱۴۰۱

بند اول
غربت دنیاست یارم
دیده دریاست یارم
به خدا شکوه ندارم۲

بین کوفیان مثل مرتضی مانده ام تک و تنها
بین کوچه‌ها می خورم زمین مثل مادرت زهرا

(پشت پناه زینب برگرد برگرد برگرد
که بی پناه زینب برگرد برگرد برگرد)

بند دوم
وعده شکستند آقا
راه تو بستند آقا
من برای تو بمیرم۲

مهربان من کوفه می کند با ستم پذیرایی
گریه می کنم با سه ساله ات سمت کوفه می آیی

سه ساله و جسارت ای وای ای وای ای وای
خرابه و اسارت ای وای ای وای ای وای

(پشت پناه زینب برگرد برگرد برگرد
که بی پناه زینب برگرد برگرد برگرد)

بند سوم
بی تو حسین جان رفتم
با لب عطشان رفتم
کن حلالم که نماندم۲

تشنه ام ولی از حرامیان قطره ای نگیرم من
قسمتم شده مثل اکبرت تشنه لب بمیرم من

جان علی اصغر برگرد برگرد برگرد
شاه بدون لشگر برگرد برگرد برگرد

(پشت پناه زینب برگرد برگرد برگرد
که بی پناه زینب برگرد برگرد برگرد)